لا تسالينى ما اكتب

منذ ان غبتى وانا فى عذاب
لم اشعر لحظه بالرحه كل لحظاتى فى ابتعاد
اين ذهبتى عنى وتركتنى فى الدنيا الذئاب
كنتى دائما لى طوق النجاه والان انا وحدى
اناجى على ما تبقى منى من اشلاء
وورود فوق سطح احلام تحت انقاد الفناء
والحان من احزانى تطوى امالى وتعزف الحان الاموات
غبتى عنى وتهت عن الزمان
غبتى عنى وضعت بين دومات الحرمان
لم اعد اعرف من انا
لم اعد اعرف لما اعيش
لم اعد سوى بقايا من لا شئ
تركتنى بلا وداع
رحلتى عنى وتركتنى لمعاناتى
والان
اجلسى امامى ........انظرى الى حالى
ها انا ياسيدتى كل ما فى يصرخ بالجراح
انتظرى انتظرى
لا تبكى على ولا تحزنى فكل ما فى قد فنا
لم اعد انا انا
كنت انسانه
ولان
لم اعد اى شئ
كان لدى قلب
ولان
لم يعد سوى مكان خالى
فارغ
صارخ بالالام
لا ارجوكى ......لا ترينى دمع الشفقه منسدله من جفونا جفاء
فانا كل ما فى يبكى على كل ما لم يعد فى
والان انا لا اكتب لكى يا سيدتى
ولا اكتب لغيرك
ولا اكتب لنفسى.....ولا حتى لاشكوا لمن حولى احتضارتى
لالالا
الان انا ابكى بدون دموع
اصرخ بدون صوت
اشكى لنفسى ما حدث لنفسى
وارى ما انا فيه
وانظر الى ما تبقى منى
لا لكى احزن عليه
بل لكى اقضى عليه
نعم
لكى اقضى عليه حتى لا يصبح لى وجود ولا كيان
ولن اقول هذه المره العيب فى الزمن
ولن اقول فى القدر
ولن اقول فى من احب...ولا حتى فى الحب
ولافى نفسى
لم يعد يجدى
تتعدد الاسباب والموت واحد
ولان انهضى يا سيدتى
ورحلى كما كنتى
فانا الان ليس لى وجد
وليس لى ارض ولا عنوان ولا زمن
وليس لى اسم ولا اهل ولا وطن
ارحلى وغيبى عنى
كما كنتى
ارحلى يا سيدتى
ارحلى يا ايام طفلتى يا حبيبتى
ها انا الطلفه الصغيره
لقد كبرت وموت ولكننى لم اخلق
ولا تسالينى ما اقول ولا ما اكتب
فلا تسالى من لم يخلق
كم من العمر عاااااااااااااااااااااااااش



__________________

لا تسال من لم يخلق كم عاش